जबरदस्तीचे प्रेम

रात्रीचे दहा वाजले होते. राहुल आपल्या बायकोसोबत गॅलरीत उभा राहून गप्पा मारत होता. त्याच्या हातात गरम चहा होता आणि समोर संपूर्ण सोसायटी शांत होती. पण अचानक त्याच्या मोबाईलवर व्हॉट्सअ‍ॅप मेसेज आला. त्याने पाहिलं—'Hi Rahul ❤️'

राहुलच्या कपाळावर आठ्या आल्या. हा नंबर अनोळखी होता, पण त्याला अंदाज आला होता की हा मेसेज कोणाचा असू शकतो. त्याने लगेच मोबाईल बाजूला ठेवला आणि रिया, त्याची बायको, किचनमध्ये गेली तसा त्याने मेसेज उघडला.

'तु एवढा attitude का देतोयस? तुला माहितेय ना मला तु आवडतोस. प्लीज रिप्लाय दे ना.'

राहुलने गप्पच राहायचं ठरवलं. आधीच दोन-तीनदा तो तिला स्पष्ट सांगून झाला होता की, "मी लग्न केलेला आहे, मला तुझ्यात अजिबात इंटरेस्ट नाही." पण ही पामर ऐकायलाच तयार नव्हती. तिचं नाव सुजाता. एका कॉर्पोरेट कंपनीत राहुलसोबत काम करणारी.

सहा महिन्यांपूर्वी ऑफिसच्या एका ट्रीपला राहुल आणि सुजाता पहिल्यांदा भेटले होते. राहुल नेहमीप्रमाणे आपला प्रोफेशनल स्पेस आणि पर्सनल आयुष्य वेगळं ठेवायचा. पण सुजाता मात्र काहीतरी वेगळ्याच इंटरेस्टने त्याच्या जवळ येऊ पाहत होती. सुरुवातीला राहुलला वाटलं, तिला फक्त चांगला मित्र हवा असेल. पण नंतर तिच्या बोलण्यात, वागण्यात एक वेगळाच आग्रह दिसू लागला.

"राहुल, तुझं लग्न झालं असलं तरी काय? तुला कोणी अडवलंय का दुसरं प्रेम करायला?"

"सुजाता, हे चुकीचं आहे. मी माझ्या बायकोवर प्रेम करतो आणि मी तुझ्याशी काहीच असं ठेवू शकत नाही."

"अरे पण मी तुझ्यावर प्रेम करते! तुझी बायको तुझ्यावर लक्ष देत नसेल, तु आनंदी असायला हवा!"

राहुलनं तिच्या नजरेतला तो हट्टीपणा ओळखला. पण तरी तो गप्प राहिला. काही आठवड्यांपासून ती जाणीवपूर्वक त्याच्या आसपास फिरत होती, त्याला कॉल-मेसेज करत होती. ऑफिसमधल्या मित्रांनाही नकळत सांगून ठेवलं होतं की, सुजाताने काही बोललं तरी त्याने प्रतिसाद देऊ नये.

रिया आणि राहुलचं लग्न झालेलं सुखी होतं. एकमेकांवर पूर्ण विश्वास. पण सुजातासारख्या लोकांना दुसऱ्यांचं नातं संपवण्यात एक वेगळाच आनंद असतो.

एका दिवशी रियाच्या व्हॉट्सअ‍ॅपवर अनोळखी नंबरवरून मेसेज आला—

"तुझा नवरा तुला फसवतोय. ऑफिसमध्ये दुसऱ्या मुलीसोबत रोमान्स करतोय!"

रिया धडधडत्या हृदयाने राहुलच्या हातात मोबाईल दिला. राहुलला समजलं होतं की ही नक्की सुजाताच असणार. त्याने लगेचच तो नंबर ब्लॉक केला आणि रियाला सर्व कहाणी सांगितली.

"रिया, मी तुला आधीही सांगितलं असतं पण मला वाटलं नव्हतं की ही इतकी खाली जाईल. मी तिच्याशी काहीही रिलेशन ठेवलं नाही आणि कधी ठेवणारही नाही."

रिया शांत होती. तिने राहुलच्या डोळ्यांत पाहिलं आणि एक शब्दही न बोलता त्याच्यावर विश्वास ठेवला.

राहुलने ठरवलं, आता याला पूर्णविराम द्यायचाच. त्याने सुजाताला डायरेक्ट कॉल केला—

"सुजाता, हे आता पुरे झालं. माझ्या बायकोला अशा मेसेजेस पाठवणं म्हणजे एकदम घाणेरडं वागणं आहे. माझ्या नात्यात तू फूट पाडू शकत नाहीस. यापुढे काही केलंस तर मी तुझ्या कंपनीला तुझी कंप्लेंट करेन. ब्लॉक करतोय आता, पुन्हा कधीही माझ्याशी संपर्क साधायचा नाही!"

सुजाताकडून कोणताही शब्द आला नाही. काही दिवसांतच तिने कंपनी सोडली.

समाजात अशा काही मुली असतात ज्यांना दुसऱ्याचं नातं तोडण्यातच मजा वाटते. त्यांच्या नजरेत प्रेम हा केवळ हट्ट असतो. दुसऱ्याचं सुख त्यांना डाचत असतं. काही मुलगेही हेच करतात. पण शेवटी सत्य आणि विश्वास असतो तो टिकून राहतो.

राहुल आणि रिया अजूनही एकत्र होते—आणि कायम राहणार होते. सुजाता मात्र तिच्या हट्टी, असामान्य प्रेमाच्या कल्पनेने एकटी पडली होती.

दुसऱ्यांच्या नात्यांत हस्तक्षेप करून, कोणाला त्रास देऊन, जबरदस्तीने प्रेम मिळत नसतं. प्रेम हे विश्वासावर उभं असतं, हट्टाने नाही.