भ्रमाचा भंग

माणसाच्या आयुष्यात काही गोष्टी तो अत्यंत निश्चित मानून चालतो. उदाहरणार्थ, "मी नसल्याशिवाय तो/ती राहू शकत नाही," किंवा "माझ्या नसण्याची कुणालातरी जाणीव होईल," पण खरं पाहायला गेलं तर हे केवळ एक भ्रम असतो.

माणसाचा मूळ स्वभावच असा आहे की, तो कुणासाठीही थांबत नाही. काही अपवाद सोडले, तर बहुतेक लोक हे काळानुसार बदलतात, परिस्थितीनुसार नवी वाट धरतात आणि आयुष्य पुढे नेतात. आपण समजतो तितकी आपली गरज कुणाला नसते, कारण माणूस कायमच नवीन आधार शोधत असतो.

भावनिक गुंतवणूक आणि तिची तात्पुरती किंमत

आपण नात्यात असतो, मित्रांमध्ये असतो, कुटुंबासोबत असतो—आपल्याला वाटतं की आपण कोणाच्या तरी जीवनाचा अविभाज्य भाग आहोत. पण हे खरंच आहे का?

तुम्ही नसलात, तरी ऑफिस चालूच राहतो.

तुम्ही नसलात, तरी मित्रं हसतात, फिरतात, पुढे जातात.

तुम्ही नसलात, तरी घरातलं जीवन सुरू राहतं.

तुमचं कुणावरही प्रेम असो, पण वेळ आली की लोक पुढे जातात.

याचा अर्थ कुणी बेवफाई करतंय किंवा निष्ठूर आहे असं नाही. पण माणसाचा स्वभावच असा आहे की त्याला जगण्याची नवी दिशा लागते.

काळ बदलतो, माणसं बदलतात

काही लोक म्हणतात, "मी ज्या व्यक्तीशिवाय राहू शकत नाही, ती माझ्याशिवाय राहू शकते का?" हा प्रश्न विचारण्याची गरजच नाही, कारण हो, राहू शकते!

शाळेतील सर्वात जवळचा मित्र आठवा—तो अजूनही तुमच्यासोबत आहे का?

कॉलेजमधला ग्रुप आठवा—तो तसाच राहिला का?

पहिले प्रेम आठवा—ते तसेच कायम राहिले का?

याचा अर्थ तो मित्र वाईट होता, ती व्यक्ती स्वार्थी होती, किंवा तुम्ही कमी महत्त्वाचे होता असं नाही. पण परिस्थिती बदलते, काळ बदलतो आणि नाती त्यानुसार बदलतात.

आपल्या गैरहजेरीची कुणाला जाणीव होते का?

काही काळासाठी, हो! एखादा प्रियकर ब्रेकअप झाल्यावर दुःखी होतो, मित्र आपल्याशिवाय काही दिवस खिन्न होतात, ऑफिसमध्ये एखादा सहकारी तुमची उणीव भासल्यासारखी वाटते. पण नंतर?

काही दिवसात नवीन मित्र तयार होतात.

नवी नाती जुळतात.

ऑफिसमध्ये तुमच्या खुर्चीवर नवा कर्मचारी येतो.

तुम्ही ज्याच्यावर प्रेम करत होतात, तो पुढे जातो.

खरं नातं कशाला म्हणायचं?

ज्याला तुमची गैरहजेरी जाणीवपूर्वक जाणवते, पण तरीही जो तुम्हाला विसरवत नाही. अशी काही मोजकी माणसं आयुष्यात असतात, जी अपवाद असतात. पण अशा माणसांचं प्रमाण अत्यंत कमी असतं.

मग आपण काय करायचं?

स्वतःला भ्रमात ठेऊ नका. कुणीच कुणासाठी थांबत नाही, हे वास्तव स्वीकारा.

कुणाच्या आधाराची गरज भासू देऊ नका. स्वतःच स्वतःसाठी पुरेसे बना.

स्वतःच्या जगण्याला इतरांवर अवलंबून ठेऊ नका. लोक तुमच्या आयुष्याचा भाग असतील, पण ते संपूर्ण जग असू शकत नाहीत.

कुणीही अडून राहत नाही, म्हणून दुःखी होऊ नका. नाती हा आयुष्याचा एक भाग आहे, पण संपूर्ण आयुष्य नाही.

शेवटी...

काळ कोणासाठी थांबत नाही.

माणसं कोणासाठी थांबत नाहीत.

आयुष्य कोणासाठी थांबत नाही.

मग तुम्हीच का कोणासाठी थांबायचं? पुढे जा. कारण तुमच्या नसण्याने कुणाचंही आयुष्य थांबणार नाही, आणि ते थांबूही नये!