आई... वेळ संपायच्या आधी ओळखा तिचं महत्व

आई… एक असा शब्द ज्यामागे शब्द अपुरे पडतात आणि भावना उगाच ओसंडून वाहतात. ती तुमच्यासाठी जगते, तुमच्यासाठी रडते, तुमच्यासाठीच सगळं विसरून स्वतःला झिजवते. पण आपण मात्र, ती कायम आपल्या सोबत राहील या गृहितकावर आयुष्य जगत राहतो… आणि हेच गृहितक एके दिवशी आपल्याला आतून पोखरून टाकतं.

आई नसलेल्या घराची शांतता कधीच गोड नसते…

एक दिवस असा येतो, जेव्हा आईचा फोन येत नाही,

“जेवला का?” हा प्रश्न ऐकू येत नाही,

आणि “घरी लवकर ये बरं…” ही काळजी उरत नाही.

तो दिवस नुसता दुःखाचा नसतो, तो रिकामेपणाचा असतो.

एक अस्वस्थ शांतता घरात पसरते, जिथे एकेकाळी तिच्या सादांनी घर गजबजत होतं.

आई गेल्यावर घर म्हणजे भिंतींचं गाठोडं वाटतं, कारण तिने त्यात जो जीव ओतला होता, तोच हरवून जातो.

तिच्या हातची गरम चहा, तिच्या पदराची गंध, तिचा आवाज… हे सगळं एके दिवशी फक्त आठवणींचं पान होऊन जातं.

आई म्हणजे फक्त आई नसते – ती असते आपलं सर्वस्व…

तिच्या आयुष्यात "मी" कधीच नव्हतं.

तिचं आयुष्य म्हणजे "माझं बाळ", "माझं लेकरू", "माझं पोर".

तिच्या स्वतःच्या भावना, इच्छा, स्वप्नं या गोष्टी नेहमी तिने आपल्या पायाशी ठेवून दिल्या.

पण आपण? आपण नेहमी व्यस्त होतो – कामात, फोनमध्ये, मैत्रीमधल्या गप्पांमध्ये, आणि आयुष्यातल्या शर्यतीत…

आपण चुकतो तेव्हा ती ओरडते, आणि आपण तिच्यावरच रागावतो.

आपण नकार देतो, दुर्लक्ष करतो… आणि हे सगळं करताना आपण विसरतो की,

ती रोज थोडी थोडी मरण शिकतेय – आपल्या सुखासाठी.

वेळ गेल्यावर पश्चात्ताप काही उपयोगाचा नसतो…

एक दिवस असतो, जेव्हा तुम्ही तिच्या रूममध्ये शिरता आणि ती नसते.

तिच्या उशाखाली ठेवलेलं तुम्हाला पाठवलेलं जुने फोटो, तिच्या वहीत तुमचं नाव कोरलेलं दिसतं – आणि हृदय फुटून जातं.

मग वाटतं – कधी निवांत बसून तिच्या मांडीवर डोकं ठेवायचं होतं,

कधी तिला म्हटलं असतं – “आई, तू खूप छान आहेस”,

कधी तिला घट्ट मिठी मारून म्हणायचं होतं – “तू सोडून जाऊ नकोस…”

पण वेळ गेल्यावर हे सगळं उशीराचं ठरतं… ती नसते.

आता वेळ आहे – ओळखा तिचं महत्व.

आज आहे ती, तर तिला ऐका, तिला समजून घ्या, तिचा राग सहन करा.

तिच्यासोबत वेळ घालवा. फोटो घ्या, आठवणी जपा.

तिला “आई, मी तुझ्यावर प्रेम करतो/करते” असं म्हणताना अजिबात संकोच करू नका.

तिच्या डोळ्यात आनंदाचे अश्रू आणा – जेव्हा ती आहे, तेव्हाच.

कारण एकदा ती गेली, की मग कोणत्याच गोष्टी महत्त्वाच्या वाटत नाहीत –

न काम, न मोबाईल, न मैत्री, न सोशल मीडिया – फक्त पोकळी राहते… तिची.

#आई #आईचंमोल #आईआणिवेळ #आईच्याआठवणी #आईशिवायघर #आईविना_रिकामीसंध्या #वास्तवदर्शीलेख #मनस्पर्शी #आईआणिजीवन #marathiemotions #आईचा_मुलगा #आईचा_पोरगा #जगण्यात_आईचा_हक्क