संवाद हरवला की नातं तुटतं

स्वाती (स्वयंपाकघरातून बोलत): ऋषी, आज उशीर झाला तुला?

ऋषी (कंप्युटर स्क्रीनकडे पाहत): हो, ऑफिसमध्ये काम होतं.

स्वाती (थोड्या त्रासलेल्या आवाजात): रोजचंच झालंय हे. वेळ कधी मिळणार आपल्यासाठी?

ऋषी (थोडा वैतागून): मी काम करतोय, नको त्रास देऊस.

स्वाती (मनात विचार करत): (मी त्रास देतेय? म्हणजे मीच चुकीची आहे का?)

(थोडा वेळ शांतता. दोघंही आपापल्या विचारात हरवलेले.)

स्वाती: ऋषी, आपल्यात आधीसारखं बोलणं का राहत नाही?

ऋषी: थकलोय स्वाती. रोजच्या गडबडीत वेळच मिळत नाही.

स्वाती: वेळ मिळवावा लागतो ना! नातं टिकवण्यासाठी.

ऋषी: आता तू पुन्हा सुरुवात करणार आहेस का?

स्वाती (मनातील वेदना बाहेर काढत): ऋषी, तू लक्ष दिलंयस का? आपल्या संवादात फक्त गरजेच्या गोष्टी असतात. प्रेमाने बोलणं, हसणं, जुन्या आठवणींना उजाळा देणं... काहीच नाही राहिलं.

ऋषी (थोडा शांत होत): मला वाटतं, आपण दोघं खूप वेगवेगळ्या दिशांना चाललोय.

स्वाती: आपण एकत्र राहतो, पण मनाने दूर गेलोय.

ऋषी: असं वाटतंय का तुला?

स्वाती: तुला नाही वाटत?

ऋषी (थोडा गप्प राहून): कधी कधी वाटतं, आपण एकमेकांसोबत असूनही एकटे आहोत.

(पुन्हा थोडा वेळ शांतता. दोघंही विचार करत आहेत.)

स्वाती (धीर एकवटून): ऋषी, आपण इतके का बदललो? आधी असं नव्हतं ना?

ऋषी: कदाचित जबाबदाऱ्या वाढल्या. आपण एकमेकांना समजून घ्यायचं विसरलो.

स्वाती: पण आपण पुन्हा सुरुवात करू शकतो ना?

ऋषी (हसत): हो, करू शकतो... फक्त संवादाची सवय परत हवी.

स्वाती (हसत): कदाचित आजचा चहा आपण एकत्र प्यावा.

ऋषी: अगदी!

(दोघंही हसतात. किचनमध्ये जातात. संवाद पुन्हा सुरू होतो. नात्याला नवा उजाळा मिळतो.)

स्वाती: ऋषी, आज मी तुझ्यासाठी तुझ्या आवडीचा स्वयंपाक केलाय. तुला आठवतंय का, लग्नाच्या पहिल्या वर्षी मी कसा प्रयोग केला होता आणि तू हसला होतास?

ऋषी (हसत): अगदी! तो पदार्थ इतका तिखट झाला होता की डोळ्यात पाणी आलं होतं!

स्वाती: हो, आणि तू म्हणालास की तिखट कमी कर, पण प्रेम जरा जास्त टाक!

ऋषी: आणि आजही तेच म्हणेन, प्रेम जास्त टाक!

(दोघं हसतात. नात्याला पुन्हा एक नवा गोडवा येतो.)

स्वाती: ऋषी, तुला आठवतंय का आपण शेवटचं कधी फिरायला गेलो होतो?

ऋषी (विचार करून): नाही, खरं सांगू? खूप वर्ष झाली.

स्वाती: मग जाऊ या ना! कुठेतरी दूर... जिथे केवळ आपण असू, आणि आपले संवाद.

ऋषी: मस्त कल्पना आहे. उद्या सुट्टी काढतो, निघूया!

(नवा आनंद, नवी ऊर्जा, आणि नवे संवाद सुरू होतात.)

स्वाती: ऋषी, मला वाटतं आपण एकमेकांसाठी पुरेसे वेळ दिला नाही.

ऋषी: पण अजून उशीर नाही झालाय.

स्वाती: हो, म्हणूनच आजपासून आपण ठरवूया, रोज एक वेळ ठरवायचा फक्त एकमेकांसाठी.

ऋषी: अगदी! फोन बाजूला, ऑफिस विसरून, फक्त तुझ्या आणि माझ्या गप्पा!

स्वाती: मग ठरलं!

(संवाद जिवंत होतो. नातं पुन्हा फुलायला लागतं.)

🔹 नात्यात संवाद संपला की फक्त भांडणं आणि अबोला राहतो.

🔹 छोट्या गोष्टींवर चर्चा करा, गप्पा मारा, एकमेकांना समजून घ्या.

🔹 नातं टिकवायचं असेल, तर संवाद जपणं गरजेचं आहे. 🔹 विश्वास आणि समजूतदारपणा हे नात्याचे आधारस्तंभ आहेत. 🔹 वेळ देणं आणि एकमेकांची काळजी घेणं हाच खरा संवाद असतो.

#संवाद_हवा #विश्वास_ठेवा #नातं_जपा #प्रेम_जपूया #एकत्र_राहूया