मौन आणि शरिर

"ती" खूप गोड होती. शांत स्वभावाची. चेहऱ्यावर निरागस हास्य, पण डोळ्यात एक दडपलेलं संकोच. ती आमच्या मेंटल हेल्थ वर्कशॉपला दर आठवड्याला यायची. फारसं बोलायची नाही, पण ऐकायची सगळं.

एका सत्रानंतर, सगळे निघून गेल्यावर ती थांबली. म्हणाली,

"ताई… मी माझ्या नवऱ्याला लग्नाच्या पहिल्या रात्री सांगितलं होतं की मला माझ्या शरीराबद्दल अपराधी वाटतं. विशेषतः माझ्या बुब्ज साईझबद्दल… मला लाज वाटते."

मी काही क्षण शांत राहिले.

ती पुढे म्हणाली,

"त्यावेळी त्याने काहीच प्रतिक्रिया दिली नाही. पण काही महिन्यांनी… तो हसत हसत बोलायचा – ‘तुझं शरीरच ना, काही कमीच आहे…’ आणि मग ते हसणं चवताळायचं, टोमण्यांमध्ये बदलायचं."

हे सांगताना तिचा गळा दाटला होता. पण तिच्या नजरेत राग नव्हता—एक अपराधीपणाच होता. स्वतःबद्दल.

तो राग स्वतःवरच होता. कारण तिने स्वतःला आधीच "कमकुवत" ठरवलं होतं.

समाजात ही कथा केवळ तिची नाही. ती 'अनेक' तिची कथा आहे.

अनेक मुली पौगंडावस्थेपासूनच स्वतःच्या शरीराच्या एखाद्या भागावरून अस्वस्थ होतात.

केस गळतात, नाक जाड आहे, पोट बाहेर आहे, बुब्ज लहान आहे, त्वचा काळी आहे… आणि हळूहळू, त्या अस्वस्थतेतून "मी अपुरी आहे" ही भावना मुरायला लागते.

मग एखादा प्रेमात पडतो. तिला वाटतं—"हा माणूस मला पूर्ण करेल."

आणि म्हणून ती मन मोकळं करत जाते. आपल्या "कमतरता" सांगते. अपेक्षा ठेवते—समजून घेतील, स्वीकारतील.

पण सत्य वेगळं असतं.

सगळे पुरुष समजून घेत नाहीत. काही त्यांच्या त्या कमतरतांना ‘कमजोरी’ म्हणून वापरतात.

तेव्हा जेव्हा ती मुलगी स्वतःच्या शरिराबाबत टोमणे ऐकते, तेव्हा तिच्या आत आत एक मोठा तडा जातो. त्या तड्याला 'फाटणं' म्हणत नाही—त्याला ‘शरिराशी तुटलेलं नातं’ म्हणतात.

आपण स्वतःशी इतकं असंवेदनशील का वागतो?

आपण स्वतःच्या शरीरावर प्रेम करणं ‘गर्विष्ठपणा’ का मानतो?

आणि जेव्हा आपणच स्वतःला नावं ठेवतो, तेव्हा दुसऱ्याकडून सन्मान कसा अपेक्षित ठेवतो?

सत्य हे आहे की –

शरीर ही आपली संपत्ती आहे.

कधी काळजीने घडवलेली, कधी काळजीत मोडलेली.

ती कमतरता नाही—ती एक कथा आहे.

जी तुमचं अस्तित्व घडवते, तो तुमचा प्रवास सांगते.

प्रेमात व सन्मानात दयाळूपणा हवा असतो.

तो पहिल्यांदा स्वतःशी असावा लागतो.

अन्यथा, कोणत्याही नात्यात तुम्ही तुमचं स्थान कायम गमावत जाल.

#शरिराशी_मैत्री

#नात्यांची_मुलाखत

#कमतरता_नाही_कथा

#स्त्रीचा_स्वीकार

#जगण्याला_माझा_शब्द

#MentalHealthMarathi

#Insecurityचा_आरसा

#BodyImageStory

#RealisticMarathiThoughts

#VicharKaruyat