आईच्या जाण्याने उरते फक्त आठवणींचं माहेर...

"आईच्या जाण्याने उरते फक्त आठवणींचं माहेर..."

आई असते तोपर्यंत घराला वास असतो... मायेचा, प्रेमाचा, निखळ विश्वासाचा.

आई गेली की फक्त भिंती उरतात, घर नसतं उरत... मायेचं माहेर संपतं.

लहानपणी माहेर म्हणजे हक्काची जागा वाटायची...

हक्काचा मोकळेपणा, निष्कळजीपणा, आणि अंगभर पसरलेला आनंद.

आई असते तोपर्यंत माहेरात आपल्या अस्तित्वाला किंमत असते.

तिच्या मिठीत हरवलेला थकवा, तिच्या हाकेत विरलेली चिंता, आणि तिच्या गोड हसण्यात विरघळलेले सगळे दुःख.

पण एकदा का ती डोळे मिटते...

तेव्हाच आपण समजतो, की खरंतर आपलं माहेरही मिटलंय.

आईच्या हातची पोळी, तिनं केलेल्या गोडधोडाच्या आठवणी, दुपारच्या ताटलीत घातलेला पहिला घास,

"थोडा जास्त खा गं" असं सांगणारी तिची ओलसर नजर...

हे सगळं फक्त आठवणीत उरून जातं.

आई गेल्यावर, माहेरच्या वऱ्हाड्याचे दरवाजे बंद होतात.

ज्यांच्या घरात कधी केवळ आपली हसरी चाहूल पुरेशी होती,

त्या घरात आता पाय ठेवल्यावर 'गैरसोयीची' नजर वाट्याला येते.

आई असताना नाती होती, मायेची वीण होती...

ती गेली आणि नातीही हळूहळू अनोळखी झाली.

मामा-मावशींचं गाव, उन्हाळ्याच्या सुट्ट्यांमध्ये मांडलेले गप्पांचे फड,

डोक्यावरून फिरवले जाणारे मायेचे हात, आणि हरवून गेलेल्या सख्या आठवणी...

सगळं क्षणात कुठेतरी विरून गेलं.

आता कुणी विचारत नाही —

"कधी घरी येतेयस गं?"

"तुला काय आवडतंय खायला?"

आता माहेर नाही,

फक्त एका काळी अस्तित्वात असलेली आठवण आहे...

अर्धवट हसवणारी आणि पूर्णपणे रडवणारी.

आई गेली की हक्क संपतो,

आई गेली की घराचं अंगण गप्प होतं,

आई गेली की आपलं माहेर 'परकं' होतं.

आजही कुणीतरी माहेरी जाताना पाहिलं, की मनाच्या एका गडद कोपऱ्यातून हुंदका फुटतो.

"आपलंसं काहीतरी हरवलंय..."

ही भावना गडद होते.

पण माणूस शिकतो... स्वीकारायला.

आयुष्याकडे नव्याने बघायला.

जुन्या आठवणींच्या कवचात स्वतःला सांभाळायला.

तरीही...

मनाच्या एका अजूनही जाग्या कोपऱ्यात...

"आई असती तर..."

ही अपूर्ण पोकळी कायमच भिनलेली असते.

आता फक्त आठवणी उरल्या आहेत...

आईच्या उबदार मिठीच्या, तिच्या गोड बोलण्याच्या, तिच्या हातच्या जेवणाच्या... आणि

माहेराच्या त्या निखळ प्रेमाच्या.

#आईचंमाहेर #आईविना_माहेर #आईआठवण #माहेरचीसाद #आईचंप्रेम #मुलगी #समाजआरसा #वास्तवदर्शीलेख #हृदयस्पर्शीलेख #EmotionalMarathiPost #RealMarathiStory #MarathiLife #आठवणी #मायेचंघर