खुर्ची आणि सिंहासन

“आजवर माझ्या बायकोनं एक कप चहाही करून दिला नाही.”

शब्द ऐकले आणि सगळं ऑफिस शांत झालं.

साहेब बोलले होते.

झणझणीत वाजणारं वाक्य.

मी फ्रीझ झालो होतो.

चहा घेऊन जाण्याच्या गडबडीत एक सेकंद थांबलो.

एक क्षण विचारात गेला.

‘साहेबांच्या बायकोनं खरंच कधीच चहा केला नसेल?’

साहेब म्हणजे शरद गोसावी.

डायरेक्टर.

पाचशे लोकं त्यांना रिपोर्ट करतात.

नेहमी फॉर्मल कपडे, ऐटीत चालणं, आणि कोणत्याही मीटिंगमध्ये शब्दांत धार असते.

पण आज हे काय बोलले?

“तिचा आणि घराचा काही संबंधच नाही. करिअरच्या मागे धावत राहिली. घराकडे पाठ फिरवली.”

पण आम्ही बघितलेलं वेगळं होतं.

साहेब कधीही घरी फोन करत असत,

“तुला माहीत आहे ना, माझी फाईल कुठे ठेवली होतीस?”

“लंचमध्ये तो लोणचं ठेवायचं विसरलीस का?”

“रवि रविवारी मॅच आहे त्याची, विसरू नको.”

साहेब जे म्हणाले होते, त्यात खरंच सगळं खरं होतं का?

त्याच दिवशी संध्याकाळी मी लिफ्टमध्ये त्यांच्या बायकोला भेटलो – अनघा मॅडम.

स्वतःची एक कंपनी – डिझाइन स्टुडिओ.

एका नामांकित आर्किटेक्ट म्हणून ओळखली जाणारी.

तेवढ्यात फोन आला,

“हो गं मावशी, हो... नाही हो, शरद जेवतातच वेळेवर. मी लंच डबा भरते ना त्यांचा...”

मी चुपचाप उभा होतो.

जे काही ऐकले ते ऑफिसात ऐकलेल्या वाक्याशी पूर्ण विरुद्ध होतं.

घरात चहा न करणारी स्त्री,

पण लंच डबा भरणारी,

शरदसाठी फाईल्स लावणारी.

दोन दिवसांनी साहेबांचा मुलगा रविकांत आमच्या टीममध्ये इंटर्न म्हणून आला.

साधा, हसरा, खूप बोलणारा.

“तुमचं लंच काय मम्मी बनवते का?”

“हो, मम्मीच करते सगळं. बाबा तर एक वेळ चहा पण ओतत नाहीत स्वतःच्या हातानं.”

मी हादरलो.

जे म्हणणं असतं, ते खरंच वास्तव असतं का?

शरद साहेबांच्या नजरेत त्यांच्या बायकोनं घरकाज सोडलं होतं.

अनघा मॅडमच्या नजरेत त्यांनी स्वतःच घराचे सगळे निर्णय घेतले.

रविकांतच्या नजरेत आई म्हणजे फुल टाइम आईच होती.

आणि आमच्यासारख्या बाहेरच्यांना वाटायचं,

“किती सुंदर, परिपूर्ण कुटुंब!”

समाजात आपण रोज अशा घरांमध्ये डोकावतो.

जिथं सगळं परफेक्ट दिसतं,

पण आत काहीतरी बिघडलेलं असतं.

कधी नजरेचं बिघडलेलं असतं,

कधी अपेक्षांचं ओझं झालेलं असतं.

आज साहेबांनी तो वाक्य फेकून दिला,

कारण त्यांच्या नजरेत "चहा" म्हणजे प्रेमाचा माप होता.

अनघा मॅडमसाठी “करिअर + जबाबदारी” म्हणजे तिचं योगदान होतं.

पण एकमेकांना समजून घेण्याची नजर... ती मात्र हरवलेली होती.

आज आपण घराचं सिंहासन कुणाच्या नावावर करतो,

पण त्या खुर्चीत बसणाऱ्याला विचारतो का –

"तूही थकलास का?"

#खुर्ची_आणि_सिंहासन

#समजूतदारपणाचं_नातं

#कुटुंबाचे_कंगोरे

#सत्य_दिसतं_तसं_नसतं

#स्त्रीचे_कष्ट_अदृश्य

#पुरुषही_बोलू_देत

#भावनांचं_वास्तव

#MarathiStory

#RealisticMarathi

#सामाजिकआरसा