काचेतलंसं प्रेम (भाग ६)
ओंकार आणि ईशा यांचं नातं आता जास्त सखोल, समजूतदार झालं होतं.
प्रेम होतं, पण ‘मालकी’ नव्हती.
गुंतलेपण होतं, पण त्यावर कोणतीही जबरदस्ती नव्हती.
एके दिवशी, ओंकारला ईशा खूप गप्प वाटली.
तिच्या डोळ्यांत एक जुनी ओळख जाणवत होती —
जणू एखादं जखमी पक्षाचं गुपित.
त्याने तिच्याकडे पाहून विचारलं:
"तुझंही काहीसं अपूर्ण राहिलंय ना, ईशा?"
ती काहीच बोलली नाही. फक्त एक डायरी ओंकारच्या हातात ठेवली…
त्या डायरीत लिहिलं होतं:
"मीही कुणाच्या कवितेत असते…
पण त्याने मला अपूर्ण ठरवलं.
प्रेम नव्हतं त्याचं, एक 'परफेक्ट कल्पना' होती… आणि मी 'माणूस' होते.
ते नातं तुटलं नाही, फक्त मी त्यातून निखळत गेले…
शेवटी मी माझ्याच सावलीशी राहत राहिले."
त्याने ते वाचून काहीच प्रतिक्रिया दिली नाही.
फक्त ईशाचा हात हातात घेतला, आणि हळूच म्हणाला:
"मी तुला कल्पना बनवणार नाही…
तू जशी आहेस, तशीच माझ्यासाठी परिपूर्ण आहेस."
ईशाच्या डोळ्यांत पाणी आलं.
ती म्हणाली:
"हेच वाक्य मी कधीच ऐकायचं होतं… पण आता ऐकलं ते योग्य वेळी."
ओंकारनं पुढे एक कथा-संग्रह लिहिला —
"ती जशी होती…"
त्यात त्यानं ईशाची ही कथा लिहिली — पूर्ण, जशी आहे तशी.
या पुस्तकाच्या प्रास्ताविकेत त्याने एक ओळ लिहिली:
"प्रेम पूर्ण होतं तेव्हा नाही,
तर जेव्हा त्यात कोणताही बदल मागितला जात नाही."
एका दुपारी, ओंकारला अनयाचा कॉल आला.
ती आता एका मुलीची आई झाली होती. नवरा वेगळा झाला होता.
ती फक्त एकच गोष्ट सांगायला आली होती:
"ओंकार… तुझ्या शब्दांनी मला जगायचं बळ दिलं.
माझ्या लेकीचं नाव मी 'ईशा' ठेवलंय."
ओंकार स्तब्ध. त्याला शब्द सुचेनात.
अनया पुढे म्हणाली —
"प्रेमाच्या अनेक रूपांमध्ये,
तुझं प्रेम मला 'आई' होण्यासाठी तयार केलं."
त्या रात्री ओंकारने ईशाकडे पाहून विचारलं:
"माणूस आयुष्यात किती वेळा प्रेम करू शकतो?"
ईशा हसली आणि म्हणाली:
"जितक्या वेळा स्वतःला शोधायचं असतं…
प्रेम तितक्याच वेळा होतं.
पण एक वेळ अशी येते…
जिथे आपल्याला ‘कोणी’ लागणारच नसतं.
कारण आपण ‘आपले’ होतो."
ओंकार आणि ईशा लग्न करत नाहीत.
ते एकत्र राहतात — लेखनात, जगण्यात, आणि मौनात.
ओंकार आता लोकांचं लिहून घेतो – ज्या कथा सांगितल्या जात नाहीत.
ईशा मुलींना शिकवते – "तुम्हाला कोणाच्या कवितेचा विषय होण्याची गरज नाही…
तुम्ही स्वतःच कविता आहात."
#काचेतलं_संप्रेम #UnspokenStories #RealisticLoveSaga #LettingGoToHeal #MarathiEmotionalJourney #DepthOfLove #WoundsAndWords #MarathiStorytelling #SelfAcceptance #VastavDarshiPrem
Comments
Post a Comment