बाप… नावातच आधार दडलेला असतो

"आईचं प्रेम हे बोलकं असतं, आणि बापाचं प्रेम हे शांत, स्थिर पण अत्यंत खोल असतं..."

आज समाज खूप बदलतोय… मुलं मोठी होतात, शिकतात, नोकऱ्या करतात, शहरं गाठतात. पण गावातल्या एखाद्या जुन्या मातीच्या घरात बाप अजूनही तसाच उभा असतो… खांद्यावर काळजाचं ओझं घेऊन.

तो खूप काही बोलत नाही. कधी मोबाइलवर "कसं आहेस?" विचारतो, पण आपली तब्येत सांगताना स्वतःचा मधुमेह, पायाचा त्रास, किंवा रात्री झोप न लागण्याबद्दल काहीच सांगत नाही. का? कारण त्याला वाटतं, "मुलाचं मन नको भरून जावं."

असंही बघा ना…

बाप म्हणजे असा माणूस असतो, जो दिवसभर शेतात राबून दमून येतो, पण घरी आल्यावर मुलाच्या हसण्याने त्याला थकवा जाणवत नाही.

तो स्वतःच्या जुन्या चपला सांभाळून वापरतो, पण मुलाला नवीन बूट घेण्यासाठी पैसे बाजूला ठेवतो.

तो नवीन कपडे कधी घेत नाही, पण 'लग्नासाठी मुलीला साडी हवी' म्हटल्यावर कुठून कुठून पैसे उभे करतो.

आपल्याला मोठं करताना त्याने स्वतःचं किती काही लपवून ठेवलं, हे आपणच विसरतो… कारण त्याच्या प्रेमात गोंजारणं नसतं, पण त्याच्या डोळ्यात काळजी, आणि मनात सदैव आपल्या भविष्यासाठीची धडपड असते.

आज आपण प्रगतीच्या शिखरावर पोहचत असताना, मागे वळून बघितलं पाहिजे,

कारण त्या पायऱ्या आपल्या बापाने स्वतःच्या हाडांनी बांधल्या आहेत.

कधी त्याला मिठी घालून "धन्यवाद बाबा" म्हणा… कधी त्याच्या पायाशी बसून त्याची तब्येत विचारा… कधी त्याच्या डोळ्यातलं प्रेम वाचा… कारण या माणसाने आपल्यासाठी खूप काही गमावलं आहे, पण कधी काही मागितलं नाही.

#बाप_असतो_तोपर्यंत_आपण_भक्कम_असतो

#वास्तवदर्शी_लेख

#समाजाचा_आरसा

#आई_आणि_बाप_दोनही_महत्त्वाचे

#बापाचं_शांत_प्रेम

#मराठीभावना

#EmotionalMarathi

#RealLifeInWords