मनाचं लॉकर आणि त्याचा अभाव

आपण सगळे जण या धावपळीच्या जीवनात, काही ना काही साठवत असतो... काहीजण पैसे, काहीजण प्रतिष्ठा, काहीजण वस्त्रं, काहीजण वस्तू… पण सर्वात जास्त जे साठवलं जातं, ते म्हणजे भावना.

मनातल्या भावना साठवत जातो, कारण सांगायला कोणीच नसतं.

सांगितलं तर समजून घेणारे कमी, आणि चेष्टा करणारे, गैरसमज करणारे जास्त!

म्हणून मग आपणच आपलं लॉकर बनतो स्वतःच्या भावना, वेदना, भीती, असमर्थता, अपमान, प्रेम... सगळं स्वतःमध्ये साठवत जातो.

मनाचं एक अदृश्य लॉकर असतं, जिथं अनेक वर्षांची दु:खं बंदिस्त असतात 

आईच्या मायेची कमतरता, वडिलांच्या अपेक्षांचं ओझं, मैत्रीचं गळून जाणं, प्रेमाचं नाकारलं जाणं, नात्यांमधली फसवणूक… हे सगळं.

कधी ऐकणार कोणीतरी,

कधी म्हणणार कोणीतरी "हो, मला समजतंय तुझं दुःख..."

पण तसं घडत नाही...

बँकेत पैसे ठेवले की व्याज मिळतं, पण मनात भावना साठवल्या की दुखः वाढतं!

आज लोकं एवढ्या गोष्टी ‘शेअर’ करतात फोटो, स्टेटस, अपडेट्स...

पण "माझं मन आज उदास आहे" हे शेअर करणं फार कठीण वाटतं.

का?

कारण समाजाला फक्त तुमचं यश हवं असतं,

तुमचं हसणं हवं असतं,

तुमची दुःखं, तुमचं रडणं त्यांना हवंच नसतं...

म्हणूनच, मनाचं लॉकर ओघळून भरतं जातं,

आणि एक दिवस आतून मोडून पडतो माणूस...

हवंय एक लॉकर पण माणसांच्या मनासाठी.

जेव्हा कोणी तुमच्याकडे काही सांगायला येतो, फक्त ऐका.

न्याय करू नका, टीका करू नका.

कदाचित तुमचं "हो" किंवा "मी आहे तुझ्यासोबत" एवढंच पुरेसं असेल.

कारण मनाला बँक नको असते, माणूस हवा असतो…

#मनाचं_लॉकर #वास्तवदर्शीलेख #भावनांचा_ओघ #मनाची_गरज #समजून_घेणं #MarathiRealityCheck #EmotionalTruths #ManachyaVedanā #HeartToHeart